Mercedes-Benz W124

Mercedes-Benz w124 pojawił się na rynku w roku 1984. Produkcja tego modelu kontynuowana była przez kolejnych 13 lat do roku 1997. Poczciwy w124 został zastąpiony w 1995 roku modelem w210.
Model w124 był większym bratem modelu w201. Miał te same silniki (choć był jednak większy wybór) i te same rozwiązania techniczne co jego mniejszy brat.

Do wyboru kupujących pozostawały silniki benzynowe z typoszeregu m102 (R4 8V) o pojemnościach 2.0 (także wesja gażnikowa) i 2.3, z typoszeregu m103 (R6 12V) o pojemnościach 2.6 i 3.0, z typoszeregu m111 (R4 16V) o pojemnościach 2.0 i 2.2, z typoszeregu m104 (R6 24V) o pojemnościach 2.8, 3.0 i 3.2 i specjalna wersja AMG 3.6, z typoszeregu m119 (V8 32V) o pojemnościach 4.2 i 5.0 oraz specjalna wersja AMG 6.0. Można było także wybierać z pośród jednostek wysokoprężnych z typoszeregu OM601 (R4 8V) 2.0, OM602 (R5 10V) 2.5 (także w wersji z TURBO), OM603 (R6 12V) 3.0 (także w wersji z TURBO), OM605 (R5 20V) 2.5 oraz OM606 (R6 24V) 3.0.

W modelu tym stosowano 4 rodzaje skrzyń biegów: cztero i pięcio stopniowe mechaniczne oraz cztero i pięcio stopniowe automatyczne. Od roku 1989 montowane były szerokie listwy na drzwi (II seria produkcji modelu w124). We wrześniu 1993 do produkcji weszła III seria modelu w124 (lifting przodu i tyłu oraz zmiana nazwy na E klasę)
Model w124 produkowany był w czterech wersjach nadwoziowych: sedan, kombi (model T), coupe oraz cabrio.

Filozofia designu Mercedes Benz

Innowacyjną technologię można rozpoznać dopiero wtedy, gdy jest powiązana z innowacyjnym tworzeniem (designem). Najjaśniejszym punktem, jeżeli chodzi o samo projektowanie i jego koncepcję są dwa kamienie milowe, wyprzedające konkurencję: Baby Benz i A-Klasse. Oba wyznaczyły trendy na długie lata. Podobnie wyklęty przez wielu koncept okularnika. I jego jajecznicowatego następcy. Czy się podoba, czy nie, nie można odmówić mu wyrazu i jednoznacznego kojarzenia z marką. I o to chodziło. „Dopiero połączenie ryzykownych innowacji i specyficznego dla marki designu czynią produkt długowiecznym i kreującym trendy” Sacco wychodził z trzy- do pięcioletniego okresu projektowania, przeciętnego okresu produkcji 8 lat i 20-letniego okresu eksploatacji W związku z tym design Mercedesa musiał pozostać aktualny blisko 30 lat, jednocześnie pozostając takim wiecznie. W celu zabezpieczenia długoterminowego sukcesu Bruno Sacco rozwinął w latach 70 filozofię Mercedes-Benz-Design. Miała być stworzona rodzina designowa, do której należeć będzie każdy samochód z gwiazdą. Najważniejsze prawo brzmiało: Mercedes musi być intuicyjnie postrzegany w każdym kręgu kulturowym na świecie jako członek rodziny. A kiedy Mercedes-Benz byłby rozwijany w następnych generacjach modeli, musi zostać zachowana identyfikacja z klasą pojazdu. Sacco mówił o pionowej/wertykalnej powinowatości. Pozostawała ona jako centralny temat filozofii Sacco i miała gwarantować, że poprzednik nie będzie wyglądał archaicznie po premierze swojego następcy. Drugim filarem filozofii designu Mercedesa była identyfikacja z marką. Wymagała ona dbanie o tradycyjne cechy designu, dalsze ich rozwijanie i stosowanie w każdej klasie. W tym aspekcie mówiono o poziomej/horyzontalnej homogeniczności. Jej przejawy można zaobserwować w projektowaniu grillów, reflektorów i tylnych świateł. Chociaż limuzyny, coupe i roadstery miały różnić się w… Reszta artykułu ==> tutaj <==